Overal waar ze komen bouwen ze een feestje. De 11-koppige formatie Meute uit Hamburg. Ze combineren blaasmuziek met techno. Geen heel voor de hand liggende combinatie, maar ‘kunst maken is grenzen opzoeken’, zoals ze zelf zeggen.
Meute heeft inmiddels door heel Europa, de VS en zuidelijk Afrika getourd, maar het leukst zijn toch hun spontane straatoptredens, zoals hier in 2018 in Görlitzer Park, Berlijn. De clip ging ‘viral’ en is inmiddels meer dan 70 miljoen keer (!) bekeken. En ik had ‘m nog niet gezien…
Door de combinatie van techno en de akoestische fanfare-instrumenten beschrijft de Duitse krant Die Zeit de band als een unieke draai aan de genres, in die zin dat “de hypnotiserende monotonie van de elektronische muziek behouden blijft, maar de steriele geluiden van de machine worden vervangen door de warmer klinkende blaasinstrumenten.”
Zondag wordt ze 90, Nana Mouskouri. Een zangeres die bekender is om haar bril dan om haar muziek. Kenners leggen in een heerlijk artikel in het AD uit hoe het komt dat we bij haar naam eerst en vooral aan een zwart montuur denken. ,,Een bril is heel bepalend, niemand had dat beter door dan Nana Mouskouri.”
Er is voor zover bekend maar één publiciteitsfoto bekend waarop de wereldberoemde Griekse zangeres zonder montuur staat afgebeeld. En dat is te danken aan Harry Belafonte, die in zijn campagne tegen haar bril ooit een succesje behaalde. Want op de hoes van hun gezamenlijke album uit 1965, An evening with Belafonte/Mouskouri, prijkt ze zonder bril.
,,Dat wilde Harry per se”, vertelde Mouskouri later. ,,Maar een paar jaar later bracht platenmaatschappij RCA een nieuwe editie van de elpee uit, waarbij ze mij op de hoes toch mooi met bril hebben gezet.”
Bij het voorbereiden van een tribute-concert voor zijn oudere zus, stuitte Mischa Karam op een dertig jaar oud cassettebandje. De cassette heeft de lengte van een album en klinkt als een album, die vrijdag onverwacht als zodanig verscheen onder de titel First Recordings.
Twaalf nummers opgenomen aan het einde van de winter van 1994. Achteraf gezien gaat het om het eerste, maar ook het laatste album van Lhasa de Sela en haar gitarist, Yves Desrosiers. “Lhasa hield van een mislukt liefdesverhaal”, zegt Yves Desrosiers met een glimlach. Ze zei dit vaak in onze eerste shows: “Dit is een mislukt liefdesliedje”. Ze hield van liedjes over onmogelijke liefdes, zoals die tussen Frida Kahlo en Diego Rivera.”
Rauw en gepassioneerd Luisterend naar de liedjes van First Recordings brengen die hem terug naar die eerste shows: het is rauw, oogverblindend, gepassioneerd. De twaalf nummers zijn allemaal opgenomen in drie dagen tijd, in een kleine garage in het Canadese Saint-Colomban. De ruimte is door vrienden, die geluidstechnici waren, tot een zestien-track studio omgebouwd. De cassette werd een demo die destijds als visitekaartje is aangeboden aan de eigenaren van de bars van de stad in de hoop dat er concerten konden worden gegeven. Er circuleerden enkele exemplaren van deze cassette, maar het idee om een album te maken liet enkele decennia op zich wachten.
Het allereerste begin en het einde “Er zijn nu twee postume albums”, zegt Mischa, terugdenkend aan Live in Reykjavik, uitgebracht in 2017. “Ze tonen het allereerste begin en het einde. Goedbeschouwd de twee delen uit haar – drie albums tellende – oeuvre, die niet zijn vastgelegd.”
Deze vroege opname ontroert ons, eerst omdat we Lhasa weer horen. Omdat we, als we onze ogen sluiten, ons kunnen voorstellen dat ze in de studio beweegt, we horen haar weggaan van de microfoon en zachtjes haar zin afmaken. complete artikel
De videowebsites YouTube en Vimeo werden ongeveer gelijktijdig opgericht. YouTube in februari 2005 en Vimeo kort daarvoor, in november 2004. Waar Vimeo zich vooral richt op de professionele makers, ging YouTube voor het grote publiek en met succes. Waar het aantal gebruikers van Vimeo rond de 260 miljoen ligt, telt YouTube 1,8 miljard (!) maandelijkse bezoekers.
Toegegeven: ook bij mij is Vimeo een beetje van de radar verdwenen. Terwijl er zoveel moois is te zien, zoals ik onlangs opnieuw ontdekte toen ik de beste korte films van vorig jaar bekeek. Zoals ‘Thank You For Not Answering’. Korte uitleg vooraf: Terwijl een man een voicemail achterlaat voor een persoon uit zijn verleden, wordt hij overspoeld met fragmenten van zijn vervagende geheugen en stelt hij zich een leven voor dat had kunnen zijn.
Geschreven en “geregisseerd” door Paul Trillo. Het is een volledig AI-gegenereerde video op basis van alleen beeld- en tekstprompts met behulp van Runway’s Gen-2. Ik zou bijna willen zeggen: ‘gelukkig’ levert de inzet van kunstmatige intelligentie nog wel zichtbare fouten op, maar hoe lang duurt het nog voor ook dát is verholpen.
In het hoofdlijnenakkoord stond ‘Geen gas meer uit Groningen’. De gaskraan van het Groningerveld werd dit jaar ook definitief dichtgedraaid. De bewoners konden na jaren van strijd opgelucht ademhalen. Maar de NAM, de Nederlandse Aardolie Maatschappij, wil nu tóch weer de vergunning voor kleinere gasvelden in de provincie verlengen.
Gasveld bij het Groningse Wildervank. Peter Heeling, Skitterphoto
Radio1-verslaggever Ewoud Kieviet sprak met inwoners van Warffum. “Dit is heel deprimerend. Keer op keer word je weer belazerd.” Ook één van de leden van Warffum-Alert! spreekt van geschonden vertrouwen: “Wij vinden dat we na de parlementaire enquête er recht op hebben dat ook hier het gasveld wordt afgesloten.” Eind december komt er een beslissing over de vergunning, Verantwoordelijk minister Hermans wil de gaswinning alleen doorzetten als het veilig kan plaatsvinden. Het Staatstoezicht op de Mijnen komt binnenkort met een advies. complete artikel
De opwinding is groot, want voor het eerst in 250 jaar is nog onbekende muziek van de Oostenrijkse componist Wolfgang Amadeus Mozart ontdekt. Het gaat om muziekstuk voor een strijkerstrio van ongeveer twaalf minuten.
Het stuk is gevonden tijdens een inventarisatie van Mozarts muziekstukken. Het werk heeft als titel ‘Serenate ex C’ meegekregen en is gisteren voor het eerst ten gehore gebracht in de Oostenrijkse stad Salzburg, de geboorteplaats van Mozart.
Onderzoekers vermoeden dat Mozart het stuk schreef in de periode van midden tot eind jaren 1760, toen hij een tiener was. De twaalf minuten beginnen met een mars, gevolgd door zes kortere stukken. Overeenkomsten met andere composities van Mozart uit die periode en ook uiterlijke kenmerken – zoals de naam van de componist op de bladmuziek – bewijzen volgens Ulrich Leisinger, musicoloog en hoofd van de onderzoeksafdeling van de International Mozarteum Foundation, dat het om een vroeg werk van de componist gaat. complete artikel
