Om de historische lijnen in deze recente blogserie nog maar even door te trekken: Het is maar de vraag of er zondag in Tallin veel aandacht zal zijn voor het feit dat het die dag precies 30 jaar terug is dat de Russische troepen Estland verlieten. De vreugde was immens, maar werd amper drie weken later volkomen overschaduwd door de scheepsramp met de Estonia.
Wat de MH17 is voor Nederland, is de dramatisch verlopen overtocht met deze veerboot van Tallin naar Stockholm voor de Esten.
Net buiten het oude stadscentrum staat het monument ter nagedachtenis aan de 852 slachtoffers.
Ik kon niet anders dan er aan terugdenken omdat ik vannacht dezelfde oversteek maakte en ook deze zeevaart – net als destijds met de Estonia – begon met een stevige vertraging. Gelukkig houden daar de gelijkenissen op.
Zware zeegang
Hoewel de precieze oorzaak van de scheepsramp van 30 jaar geleden nooit helemaal is opgehelderd, staat vast dat bij een zware zeegang destijds water is binnengedrongen op het autodek.
Toen ik vanmorgen vroeg het gordijn in mijn hut openschoof, had ik zicht op blauwe lucht met daaronder een rustige Baltische zee. En dacht ik even terug
aan Ann Waldemarsdotter.