Het Nederlands Fotomuseum wijdt een tentoonstelling aan Horst P. Horst.
Horst. P. Wie? Iedereen kent zijn foto’s, al is het onbewust.
Horst dicteerde de mode lange tijd in zijn geheel eigen stijl.
De in Duitsland geboren als Horst Paul Albert Bohrman heeft iconische portretten gemaakt die diep in ieders onderbewuste zitten. Denk aan Coco Chanel, liggend, rokend op een divan of een vrouw in corset, op de rug gezien; die!
Vogue!
Aan het eind van de vorige eeuw bracht Madonna hem weer wereldwijd in herinnering door haar clip Vogue (1990), helemaal gemodelleerd naar het vroege werk van Horst. Heel even keerde de Horst-stijl (complexe, dramatische belichting, vervreemdende scènes, kleding vaak maar ten dele zichtbaar, extreme poses) terug in de mode- en reclamefotografie.
Het Mainbocher Corset (1939) is een iconische foto én omgeven door verhalen. Het was Horsts P. Horsts laatste Europese foto; een paar uur later die dag vertrok hij naar de Verenigde Staten op de vlucht voor de oorlog. Vogue publiceerde een geretoucheerde, kuisere versie, waarbij het corset strak om het lichaam leek te sluiten – Horst betreurde dat. Maar een echt mysterie is de identiteit van het eenmalige model. ‘Madame Bernon’ stond er achterop de foto die bij Vogue werd afgeleverd, maar Horst sprak nooit meer over haar.
Ook curator Susanna Brown (van het Victoria and Albert museum, die deze expositie maakte) heeft haar identiteit niet kunnen achterhalen.
Zijn Amerikaanse Vogue-covers in kleur zijn een explosie van rood en blauw en zomerlicht. Horst haalde onbekende jonge vrouwen voor de camera; rijke dames maar ook danseressen en actrices. Die werden Vogue-model, waarom niet? Eén van zijn bekendste modellen werd ‘Lud’ (Ludmila Feodoseyevna), een Russische vluchtelinge die werkte op de postkamer van Vogue en een pakje kwam afgeven bij de fotostudio. In no time verdiende ze een fortuin.