Op Radio Paradise – nog altijd één van mijn favoriete zenders op het internet – kwam een pianostuk voorbij, waarbij ik zat te wachten op het moment dat Lady Blackbird zou invallen met het recent door haar geschreven ‘Fix It’. Dat gebeurde niet omdat ik luisterde naar een track van het album ‘Everybody Digs Bill Evans’ uit 1958.
Plagiaat!, dacht ik onmiddelijk, maar dat ligt toch een slagje anders, want op de hoes van het album ‘Black Acid Soul’ stond bij het nummer keurig vermeld dat het om ‘Derivative work’ gaat. Inderdaad; dat moest ik ook even opzoeken:
Een ‘afgeleid’ werk
In de auteursrechtwetgeving is Derivative work (een afgeleid werk) “een expressieve creatie die belangrijke auteursrechtelijk beschermde elementen bevat van een origineel, eerder gemaakt eerste werk (het onderliggende werk). Het afgeleide werk wordt een tweede, afzonderlijk werk dat qua vorm onafhankelijk is van het eerste. De transformatie, wijziging of aanpassing van het werk moet substantieel zijn en voldoende de persoonlijkheid van de auteur dragen om origineel te zijn en dus auteursrechtelijk beschermd.”