It's in Dutch and about SOUND & VISION

Categorie: De muziek Pagina 4 van 28

Friesland te Klein voor Joost

Toegegeven: als Joost Klein níet was gediskwalificeerd voor de finale van het Eurovisie Songfestival en daar derde of vierde was geworden, zou er in Europa met Europapa niet zijn gebeurd wat zich momenteel voltrekt. De verbannen Fries wordt massaal en tot in de verste uithoeken van het continent omarmd. Was de rel een persoonlijke tragedie of briljante marketing met een hoofdletter M?
(naar zijn gelijknamige album uit 2018)

Deze video bijvoorbeeld, postte Stuntkabouter op maandag 13 maart, twee dagen na de gemiste finale op zijn Instagram-kanaal. Inmiddels ziet hij de zon in het water van zijn tranendal al weer schijnen. Want dít is de tussenstand:

In Nederland kwam Joost met zijn inzending voor het Songfestival elf weken geleden direct binnen op de eerste plaats van de Top 40, waar hij nu wéér staat. Dit weekend komt hij ook binnen in de officiële hitlijsten van Finland (nummer 2), Zweden (nummer 4), IJsland (nummer 5), Duitsland (nummer 13), Noorwegen (nummer 17) en Ierland (nummer 22). In die eerste drie landen is het op dit moment zelfs het hoogst genoteerde songfestivalnummer dat in de hitlijst staat.

Een van de meest gevolgde hitlijsten ter wereld is die van het Verenigd Koninkrijk. Ook daar maakt Europapa zijn opwachting. De Nederlandse songfestivalinzending komt daar binnen op nummer 37. Nooit eerder stond er een nummer in de Nederlandse taal genoteerd in dat land.

Jeugd Litouwen ontdekt Joost
De bijzonderste prestatie zet Joost neer in Litouwen. Daar steeg Europapa dit weekend van de 22ste naar de eerste plaats, waarmee hij de inzendingen van Oekraïne, Zwitserland, Kroatië en Litouwen zelf – die de top 5 volmaken – achter zich laat. Naast zijn nummer 1-hit, komt Joost ook opnieuw de lijst binnen met Friesenjung, dat eind 2023 ook al een bescheiden hitje was in Litouwen. Deze track staat nu op nummer 15. Maar het meest bijzondere is wel de nummer 50 in de Litouwse Top 100. Daar komt namelijk nóg een track van Joost binnen: het zes jaar oude nummer Ome Robert, afkomstig van het album Albino uit 2018.
De jeugd van Litouwen is duidelijk driftig op zoek naar muziek van de 26-jarige Fries, want als we naar de nationale albumlijst kijken, dan zien we daar de albums Fryslân en Albino op respectievelijk nummer 20 en 41 binnenkomen. Dankzij Ome Robert heeft Joost nu inmiddels meer hits in Litouwen dan in Duitsland en Nederland. Klik hier voor nog meer bijzonderheden.

Europapamania
In de andere Baltische landen is inmiddels hetzelfde gaande: Europapamania! Niet eens Litouwen, maar Estland spant dit weekend de kroon. Via de dagelijkse monitoring van Spotify is het allemaal op de voet te volgen. Inmiddels staat Joost Klein met liefst 11 (!) nummers in de Top 200 van Estland. Ze verstaan er geen klap van, maar nummers als Ome Robert, Buurman uit Berlijn, Wachtmuziek en Droom Groot behoren tot de meest gestreamde nummers in dit Baltische land.
Zelfs in Oekraïne verzetten ze – als er stroom is – hun zinnen met muziek van Joost Klein uit Friesland, getuige de drie noteringen in de landenlijst van Spotify. Tot de verbeelding spreekt ook de notering van de Fries in de Top 100 van Kazachstan.

En als we toch bezig zijn: helemaal aan de andere kant van onze aardbol staat Joost op nummer 17 in de officiële hitlijst van Nieuw-Zeeland, een land dat zelf niet eens meedoet aan het Eurovisiesongfestival. Ook daar is Europapa de hoogst genoteerde an de ruim 23 miljoen keer dat het nummer vorige week werd gestreamd kwam 7,44 procent van de luisteraars uit Amerika, meldt ‘Billboard’. Dat is het hoogste Amerikaanse aandeel voor een songfestivalliedje sinds 2021, toen Måneskin wereldwijd scoorde.

UPDATE: Van de ruim 23 miljoen keer dat het nummer vorige week werd gestreamd kwam 7,44 procent van de luisteraars vreemd genoeg uit Amerika, meldt Billboard. Dat is het hoogste Amerikaanse aandeel voor een songfestivalliedje sinds 2021, toen Måneskin wereldwijd scoorde. Het gezaghebbende muziek-magazine stipt aan dat de cijfers van Klein opmerkelijk zijn, omdat ‘Europapa’ voor het overgrote deel in het Nederlands wordt gezongen.
‘Europapa’ werd vorige week in totaal 1,75 miljoen keer gestreamd in Amerika. Daarmee scoorde het dubbel zo goed als winnaar Nemo met ‘The Code’. Joost kwam binnen in de Amerikaanse Dance-Chart op nummer 14.

Garagerock van Hannah

Garagerock genoot grote populariteit in de jaren zestig en is sindsdien bij vlagen populair geweest. De muziek kenmerkt zich door rauwe gitaar en drums, overwegend simpele akkoorden en vaak hoogenergieke, soms agressieve, songteksten of zangstijl. De naam komt van het feit dat van de makers vaak gedacht werd dat ze eindeloos repeteerden in de garage van het ouderlijk huis.

Niet dat ik de muziek van het Liverpoolse duo King Hannah, bestaande uit zangeres Hannah Merrick en gitarist Craig Whittle, zo zou willen typeren. Maar de clip bij ‘Davey Says‘, de promotiesingle voor het binnenkort te verschijnen nieuwe album, lijkt niet minder dan een nostalgische knipoog naar die tijd.

Mick & Muddy

Muzikaal zijn de Rolling Stones schatplichtig aan Muddy Waters. Hun naam alleen al – de groep vernoemde zichzelf naar Waters’ nummer Rolling Stone – maakt dat al duidelijk. Op hun album ‘Blue & Lonesome’ grijpen Mick Jagger & Keith Richards terug naar de tijd zoals ze begonnen: met smerige blues in zweterige kleine kroegjes. 

Ruim veertig jaar geleden waren de Stones halverwege hun eerste grote tournee sinds jaren, de Tattoo You tour. Op 22 november 1981 stapte de band (minus drummer Charlie Watts) bij een concert van Muddy Waters in The Checkerboard Lounge in Chicago spontaan het podium op tijdens Baby Please Don’t Go om met de legendarische blueszanger een uniek optreden te geven.

Nou ja, spontaan? Op deze YouTube-registratie zijn meerdere professionele camera-operators te zien, wat duidelijk maakt dat de gebeurtenis en video behoorlijk gepland waren.
Ik zeg: God zij dank. Het mag dan bedacht zijn, maar komt heerlijk spontaan over.

Kirsty’s Titanic

Het album ‘Titanic Days‘ (1993) was één van de minst opvallende releases van Record Store Day, een commercieel circus om de echte liefhebbers héél veel geld te laten betalen voor de revival van de vinyl langspeelplaat.

Bij de Titanic zie ik vooral een steracteur & trice dramatisch onder water verdwijnen. Hetzelfde overkwam Kirsty Maccoll op 18 december 2000 toen ze na een duik in Mexico boven water kwam, precies op het moment dat daar een speedboat op razende snelheid over het water scheerde.

Op het onvolprezen Reddit vind ik nog een bericht van dat onfortuinlijke moment. Bij mijn weten haalde het duikincident destijds niet de Nederlandse kranten, radio of TV.
BBC Radio2 stond er destijds wel uitvoerig bij stil. Voor wie meer wil weten:

Ik dacht aan Lucio Battisti

Guus Meeuwis, Paul de Leeuw en natuurlijk Marco Borsato; zij scoorden allemaal hun grootste hits met covers van Italiaanse klassiekers.

Zo is Meeuwis’ nummer ‘Dat komt door jou’ afgeleid van ‘A Te’ van Jovanotti. Laura Pausini was in 1993 in Nederland wél zelf succesvol met het nummer ‘La Solitudine’ uit, waarna Paul de Leeuw in datzelfde jaar het nummer naar het Nederlands vertaalde tot ‘Ik wil niet dat je liegt’ en daarmee nóg succesvoller was.

Marco Borsato lukte dat zelfs meermalen. De Italiaan Riccardo Fogli bracht in 1982 het nummer ‘Storie Di Tutti I Giorgi’ uit, die Borsato in 1994 uitbracht onder het nummer ‘Dromen Zijn Bedrog’. Die cover van Borsato stond liefst 12 (!) weken op nummer 1 in de top 40! Het origineel van een andere nummer 1 hit (‘Margherita’) werd in 1976 geschreven door Riccardo Cocciante.

In datzelfde jaar bracht Rita Hovink het nummer ‘Laat me alleen’ uit. Het werd een echte Nederlandse klassieker, die al 12x in de Top 2000 is verschenen. Het origineel werd in 1972 uitgebracht door de Italiaanse Patty Pravo onder de titel ‘Pazza Idea’, waarmee Pravo zelf ook 4 weken in de Top 40 stond, met een 26-ste plaats als hoogste notering.

1972 was ook jaar dat het album ‘Umanamente Uomo: il sogno’ van Lucio Battisti wekenlang bovenaan de Italiaanse albumlijsten stond. Alleen de Italiaanse zangeres Mina was met haar titelloze album in dat jaar nóg succesvoller. Opvallend detail: beide albums bevatten het nummer ‘E penso a te’ van Lucio Battisti.

Ik heb dat nummer nog via het management onder de aandacht van Marco Borsato proberen te krijgen en daarna op dezelfde wijze Rob de Nijs bestookt, die ik ook wel zo’n Italiaans succesnummer had gegund. Helaas.

Mijn mond viel open toen vele jaren later – in 2018 – André Hazes jr. op het podium van ‘Sterren in Concert’ stond en ineens dít nummer inzette: De Stilte. Inderdaad een vanuit het Italiaans naar het Nederlands vertaalde versie van ‘E penso a te’. En ik dacht aan Lucio Battisti.

McCartney&Lennon in 2024

James heeft zo’n 47K volgers op Instagram, waar hij aankondigt: ,,Ik ben enorm blij om mijn nieuwste nummer te delen dat mede is geschreven door mijn goede vriend Sean Ono Lennon”, schrijft de 46-jarige McCartney, de zoon van Paul en Linda McCartney, op Instagram.
Lennon is de enige zoon van John Lennon en Yoko Ono. Volgens The Telegraph staat in de credits van Primrose Hill ‘McCartney-Lennon’, en is dat een stijlbreuk met de traditie van hun vaders.

De meer dan 150 The Beatles-liedjes die zij samen maakten werden altijd ondertekend als ‘Lennon-McCartney’. Die gaan mee tot in de eeuwigheid.
Het valt nog maar te bezien of dit ook gaat gelden voor:

Lennon&McCartney in 1974

Het is de meest betreurde ‘split’ in de geschiedenis van de popmuziek. John Lennon en Paul McCartney eindigden bitter. Maar wat heel weinig mensen weten is dat zij elkaar vier jaar later nog eens in een studio hebben ontmoet. Het gebeurde op 28 maart 1974, voor een spontane jamsessie. Het is de enige keer na het uit elkaar gaan van The Beatles dat John en Paul ooit nog samen speelden.

John is in een studio in Los Angeles bezig met de productie van Harry Nilssons album Pussy Cats, als Paul en Linda McCartney onverwacht komen binnenlopen. Volgens de biografie McCartney uit 2006 werd het doodstil toen ze elkaar zagen, maar brak John het ijs waarop McCartney positief reageerde en de twee elkaar de hand schudden.

In de jamsessie die volgt, zijn onder andere ook Harry Nilsson en Stevie Wonder te horen. De sessie is overigens niet erg productief en wordt voor een groot deel bepaald door drank, drugs en John die klaagt over het geluid. In 1992 verschijnt een bootleg van de (terecht) vergeten, maar historisch belangrijke jamsessie onder de naam A Toot And A Snore In ’74.

Een prachtige omweg

Waxahatchee eindigde met ‘Saint Cloud’ hoog in mijn jaarlijstje van 2020. Vier jaar later rijdt Katie Crutchfield met ‘Tigers Blood’ via een prachtige omweg verder. In een pickup-truck natuurlijk, niet toevallig op beide platenhoezen aanwezig.

De liedjes zijn nog wat pakkender geworden, alsof Crutchfield eindelijk doorheeft dat ze met haar fraaie, een beetje Sheryl Crow-achtige stem zich ook best als popzangeres kan profileren. Bored is bijvoorbeeld een overtuigend Springsteen-achtig rockliedje .
Alle liedjes winnen bij iedere beluistering aan kracht. Op haar zesde album als Waxahatchee lijkt ze eindelijk echt te laten horen wat ze als zangeres en liedjesschrijver in huis heeft. complete artikel

Pagina 4 van 28

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén