Categorie: In Beeld Pagina 19 van 27

Terug naar de Verenigde Staten van Amerika in de jaren vijftig. De Tweede Wereldoorlog was achter de rug. De economie trok weer aan. Vooral in de bouw, maar bijvoorbeeld ook in de auto-industrie.
The America We Lost is een mooi nostalgisch overzicht van die periode. Hierboven zie je de twee inzittenden van een Buick Roadmaster, bouwjaar 1957.

De Russische Michael Zajkov maakt poppen van een speciaal soort klei. De kunstwerkjes zijn zo intens realistisch dat het bijna griezelig wordt. Zajkov studeerde beeldhouwkunst in het zuiden van Rusland en werkte na zijn studie een paar jaar bij een poppentheater.

Hoewel hij pas in 2010 zijn eerste pop maakte,
wist hij in korte tijd een grote schare enthousiaste fans te verzamelen.
In maart opent Zajkov zijn nieuwste expositie in Moskou.
Dichterbij zijn zijn werkjes hier te bewonderen.
Meer info in dit bronartikel.

Hoe zou deze mooie marktstraat in Damascus er nu bij liggen? De Russische televisiezender RT liet een drone door de straten van de Syrische hoofdstad vliegen. De beelden zijn om stil van te worden. Het enige wat je dan nog hoort, is het lage zoemende motorgeluid van de drone zelf.

Een foto vertelt soms meer dan in duizend woorden valt samen te vatten. Dit is Calais. Een man loopt door een uit improvisorische tenten opgetrokken overnachtingsplaats. Onder het met prikkeldraad afgetopte hek hebben zijn mede-kampgenoten de zin
We-Have-A-Dream gekalkt. Of die ooit uitkomt?

Jaarlijks schrijf de Londense National Portrait Gallery een wedstrijd uit, waar fotografen uit de hele wereld hun meest geslaagde portretten voor inzenden. Het lukte de Nederlandse Jouk Oosterhof om daartussen op te vallen met een opname van haar man André, die zich uitdoste in vrouwenkleren. “Geen pruiken en make-up, ingetogen en eenvoudig, want hij is een heteroseksuele man die normaal ook geen zijden bloesjes draagt”, licht Jouk haar inzending toe.

Mijn persoonlijke favoriet is een foto waarop mensen in de rij staan bij Gaskell’s, een plaatselijke fish & chips-verkoper. Gemaakt ergens in Engeland waar het bijna vanzelfsprekend regent. Deze inzending maakt deel uit van de serie Nighthawks At The Diner die verscheen in de Britse krant The Observer en afhaal-eten op vrijdagavond als onderwerp had.

Hoe zou jij reageren als iemand je aanspreekt die een foto wil maken omdat je mooi bent. Shea Glover legde haar medestudenten van Chicago Highschool vast en toont hun ontroerde reacties. Het levert een fascinerend kijkspel op. Je ziet vertwijfeling, ongeloof, in een geval zelfs boosheid omdat iemand niet geloofde dat het compliment gemeend was, maar ook: een voorzichtige glimlach als het besef indaalt dat de persoon achter de camera het over jou heeft.

Je ziet tegelijkertijd onder welk negatief zelfbeeld veel jongeren gebukt gaan en hoe weinig er eigenlijk voor nodig is om dit beeld aan gruzelementen te slaan.

Wat de persfoto van het gewelddadige nieuwsjaar 2015 wordt? De bovenstaande gelukkig niet, want die werd gemaakt in het Spaanse Guernica, op de set van een nog niet verschenen film over de strijd in Baskenland. De stuntman in het hart van de foto zat 10 minuten later aan de tapas.
De overige foto’s – hieronder wat voorbeelden – zijn voor alle duidelijkheid levensecht.

Het Nederlands Fotomuseum wijdt een tentoonstelling aan Horst P. Horst.
Horst. P. Wie? Iedereen kent zijn foto’s, al is het onbewust.
Horst dicteerde de mode lange tijd in zijn geheel eigen stijl.

De in Duitsland geboren als Horst Paul Albert Bohrman heeft iconische portretten gemaakt die diep in ieders onderbewuste zitten. Denk aan Coco Chanel, liggend, rokend op een divan of een vrouw in corset, op de rug gezien; die!

Vogue!
Aan het eind van de vorige eeuw bracht Madonna hem weer wereldwijd in herinnering door haar clip Vogue (1990), helemaal gemodelleerd naar het vroege werk van Horst. Heel even keerde de Horst-stijl (complexe, dramatische belichting, vervreemdende scènes, kleding vaak maar ten dele zichtbaar, extreme poses) terug in de mode- en reclamefotografie.

Het Mainbocher Corset (1939) is een iconische foto én omgeven door verhalen. Het was Horsts P. Horsts laatste Europese foto; een paar uur later die dag vertrok hij naar de Verenigde Staten op de vlucht voor de oorlog. Vogue publiceerde een geretoucheerde, kuisere versie, waarbij het corset strak om het lichaam leek te sluiten – Horst betreurde dat. Maar een echt mysterie is de identiteit van het eenmalige model. ‘Madame Bernon’ stond er achterop de foto die bij Vogue werd afgeleverd, maar Horst sprak nooit meer over haar.

Ook curator Susanna Brown (van het Victoria and Albert museum, die deze expositie maakte) heeft haar identiteit niet kunnen achterhalen.

Zijn Amerikaanse Vogue-covers in kleur zijn een explosie van rood en blauw en zomerlicht. Horst haalde onbekende jonge vrouwen voor de camera; rijke dames maar ook danseressen en actrices. Die werden Vogue-model, waarom niet? Eén van zijn bekendste modellen werd ‘Lud’ (Ludmila Feodoseyevna), een Russische vluchtelinge die werkte op de postkamer van Vogue en een pakje kwam afgeven bij de fotostudio. In no time verdiende ze een fortuin.