Categorie: In Beeld Pagina 25 van 27

De Ierse fotograaf Owen Humphreys maakte spectaculaire opnamen van grote zwermen spreeuwen in de avondlucht. Voor de één is het een romantisch schouwspel van de natuur; de ander zal het met de horrorfilm ‘Birds’ van Alfred Hitchcock associëren.

In het najaar komen er vanuit Noord en Midden-Europa miljoenen spreeuwen naar onze omgeving. Rond de slaapplaatsen vormen zich dan dichte “wolken” van spreeuwen.
Met alle respect voor zijn fotowerk; de synchroon zwenkende vogelzwermen zijn nóg fascinerender als je het op film bekijkt, zoals in deze amateuropname van Sophie Windsor Clive en Liberty Smith die toevallig met hun roeibootje op de juiste tijd en plaats waren.
De manier waarop duizenden spreeuwen allemaal plotseling van richting veranderen of van snelheid is nog steeds het geheim van de natuur. Er bestaan talrijke theorieën over, zowel wetenschappelijke als bovennatuurlijke.

Op 30 juli 2009 verwees ik op het toenmalige MokBlog al eens naar het fashionblog van Garance Doré, nog altijd zeer de moeite van een surfbezoekje waard. Maar Scott Schuman, beter bekend onder het pseudoniem van zijn invloedrijke streetstyle blog The Sartorialist, is misschien nog wel de belangrijkste online smaakmaker als het neer komt op mode en stijl.

Dagelijks struint Scott over de hele wereld de straten af op zoek naar unieke en vooral stijlvolle looks. Daar waar nodig geeft hij commentaar op zijn geschoten foto’s of advies. Intel maakte een korte mini documentaire over Scott en zijn unieke kijk op mode, internet en zijn werk.

In hun jonge jaren poseerden ze als Playboy Bunnies voor het bekendste blootblad ter wereld, maar intussen zijn ze flink wat jaren ouder. Fotograaf Robin Twomey haalde enkele Bunnies op leeftijd opnieuw voor zijn lens. Dat leverde een mooie fotoserie op. Hoewel de serie flink rond gaat op internet,
wil ik niet nalaten er óók naar te verwijzen.

Alle afbeeldingen zijn onbewerkt, zo verzekert de fotograaf. De portretten werden gemaakt tijdens een reünie van de voormalige Playboy Bunnies in Las Vegas. Volgens fotograaf Robin Twomey tonen ze hoe mooi schoonheid kan zijn op elke leeftijd.
“De foto’s tonen deze vrouwen zoals ze nu zijn: sterk, mooi, fragiel, provocerend en alles daartussenin.”

Elke Chinese stad heeft ze: nieuwbouwwijken waar niemand woont, omdat de huizen te duur zijn. De laatste jaren zijn het geen wijken meer, maar hele steden. De tientallen spooksteden zijn het resultaat van de Chinese verslaving aan de gemakkelijke economische groei die grootschalige bouwprojecten garandeert.

De bouw schept nu eenmaal banen, houdt de industrie draaiend en er gaat een hoop geld in rond, zodat de groeicijfers spectaculair zijn. Omdat ambtenaren, bankiers en investeerders sinds de jaren tachtig door de centrale overheid zijn afgericht op het behalen van verhoging van het bruto nationaal product, liefst in dubbele cijfers, kwam die groei er – of het nu verstandig was of niet.

Nu zit China met een kater van kunstmatige groei, in de vorm van spooksteden. Nieuw Zhengzhou, in totaal begroot op 24 miljard euro, is met 150 vierkante kilometer een paradijs voor regisseurs op zoek naar een locatie voor een film over een ramp met een neutronenbom.

Honderden leegstaande woonblokken met keurige groenstroken, nat gehouden door volautomatische sprinklersystemen. Spinnenwebben in de borstels van een vijftigtal veegwagens van de stadsreinigingsdienst.
Geplastificeerde prijslijsten voor rondvaarten bij het loket. Aan alles is gedacht, alleen de mensen zijn vergeten. Video: Chinese ghost cities

Op het hoogtepunt van de steenkolenwinning, telde Pyramiden meer dan duizend inwoners en was het de grootste stad op Spitsbergen. Toen de voorraden in 1998 waren uitgeput keerden de Russen het plaatsje de rug toe en veranderde Pyramiden in een spookstad.

Op het moment van sluiting woonden er nog 60 mensen, die teruggebracht werden naar de herkomstlanden Rusland en Oekraïne. In 2000 werd de plaats uiteindelijk compleet verlaten.

De gebouwen van Pyramiden zijn nog enigszins intact. In de zomer maakt Pyramiden deel uit van georganiseerde dagtochten (per boot of sneeuwmobiel) vanuit Longyearbyen.

Eenzaamheid
Er bestonden lang plannen om het voormalige mijnbouwcentrum opnieuw te bevolken voor onderzoek en toerisme. De Russen hebben echter besloten om opnieuw operaties op te starten in Pyramiden en sinds 2007 zijn zes personen bezig met de voorbereidingen. Zij verrichten hun werkzaamheden in grote eenzaamheid, zoals blijkt uit deze fotoreportage.

Alfred Hitchcock is weer helemaal terug. Aanleiding is de film met Anthony Hopkins in de hoofdrol die vanaf 23 november is te zien in de Amerikaanse bioscopen.  

Ook is er inmiddels een blu-ray box verschenen: Hitchcock – The Masterpiece. Veronica Magazine staat deze week stil bij de wat aparte voorkeur van de regisseur voor blonde actrices: Grace Kelly, Janet Leigh, Tippi Hedren, Doris Day en tot slot Kim Novak.

Grace Kelly
Dial M for Murder
Rear Window
To Catch a Thief 

Janet Leigh
Psycho 

Tippi Hedren
The Birds
Marnie 

Doris Day
The Man Who Knew Too Much 

Kim Novak
Vertigo 

In oktober vorig jaar begon Jeroen Wolf met zijn video-documentaire. Hij sprak in Amsterdam op straat mensen aan en vroeg ze ‘op camera’ naar hun leeftijd. Het doel was om een groep van honderd mensen te verzamelen, van 0 tot 100.

De eerste twee jaar heeft Jeroen handig opgelost. Voor de laatste jaren struinde hij verzorgings- en verpleeghuizen af. Ik begrijp dat het grootste probleem het vinden van een sprekende 99-jarige was. Toen hij haar vond, wéigerde ze te zeggen hoe oud ze was. Dat schiet niet op natuurlijk.
Het kostte de filmmaker vier maanden om zijn ‘model’ tot een eerlijke bekentenis te dwingen. God zij dank, kort voor haar honderdste verjaardag.

Ik heb het al eerder opgemerkt. De mooiste televisie zie je niet op TV, maar vind je op internet. Op Vimeo bijvoorbeeld kun je kijken naar de korte documentaire Everything is Incredible van Tyler Bastian en Cameron Trejo.
Bastian en Trejo volgen hierin Agustín uit Siguatepeque (Honduras). Ondanks zijn handicap – hij heeft als kind polio gehad – blijft Agustín zijn grote droom nastreven. Hij moet en zal zijn eigen helikopter bouwen. En daarin toont hij zich enorm vasthoudend gezien het feit dat hij er al sinds 1958 mee bezig is en er nog altijd aan bouwt. Het ontroerende portret van een doorzetter.