Het 45rpm singletje kwam afgelopen vrijdagavond plots ter sprake tijdens het avonddiner in cafe restaurant Dauphine, in de buurt van station Amsterdam Amstel. Ja, jeugdsentiment inderdaad.
Een kleine kwart eeuw geleden maakte een KRO-televisieomroepster jongensharten onrustig. Ze mocht slechts bij toerbeurt de programma’s kort toelichten en dus werden mijn broertje en ik gedwongen tot een sluitend alarmeringssysteem.
Om beurten hadden we elke donderdagavond kort na zeven uur TV-wacht. Ingewikkeld was het niet. Als ZE direct na het NTS-journaal in beeld kwam, was het een kwestie van hard via het trapgat naar boven schreeuwen. Met de snelle, jeugdige tred van toen en de traagheid van de televisie van toen bleef er genoeg tijd over om het staartje van Dieuwertjes gesproken overzicht ademloos te volgen.