Hoe kan het dat het overlijden van een zangeres die goed beschouwd lang geleden kortstondig succesvol was, dertig jaar later ineens weer zoveel mensen raakt? Eigenlijk zegt het genoeg dat ‘we’ woensdag met zijn allen meteen dachten aan dat gemillimeterde hoofd, die indringende ogen en die tranen, die ze gewoon over haar wangen liet lopen.

De zangeres die slechts 56 jaar oud werd, ging gebukt onder complexe mentale problemen, die haar al eerder tot het randje van de dood dreven. Zij was de vrouw die ooit op televisie een foto van de paus verscheurde. “Dat was een Madonna-achtige actie”, herinnert presentator Jan Douwe Kroeske zich.

,,Een andere Ierse muzikant, Luka Bloom, vertelde me dat Sinéad O’Connor voor hem een heroïsche rol vervulde in Ierland, wat nog erg conservatief was. Zij wilde daar niet meer leven, als vrouw niet langer het verlengstuk zijn van het keukenblok. Luka Bloom vond dat een heldendaad. De maatschappelijke invloed van Sinéad O’Connor is ontegenzeggelijk groter dan die van bijvoorbeeld Bono van U2 en misschien ook nog wel groter dan die van Bob Geldof.”

Aan de grond genageld
,,Zij is een van die artiesten die kon zorgen voor een uniek, onvergetelijk moment. Haar live-optreden op Pinkpop in 1988 maakte diepe indruk, zowel op ons als aanwezigen als op het tv-publiek. Ik keek als tv-verslaggever vanaf de zijkant toe hoe ze Troy zong voor een publiek dat aan de grond genageld stond. Daar vond een muzikaal historisch moment plaats.”

Een nieuw leven
Onlangs nog verhuisde O’Connor naar een ’leuk, nieuw appartement’ in het westen van Londen. Daar zou ze nieuwe nummers gaan schrijven en zich in alle rust kunnen voorbereiden op een mogelijk nieuw album en zelfs een wereldtournee. Haar nieuwe, vertrouwde omgeving leek haar zichtbaar gelukkig te maken. Zo liet ze nog maar twee weken geleden weten op haar eigen social media-kanaal.

Zie ook: De ogen van Sinead O’Connor