Als we halverwege de balans opmaken moet de conclusie zijn dat 2019 in popmuzikaal opzicht een erg armoedig jaar dreigt te worden. Om de niet te stillen honger naar nieuwe muzikale ontdekkingen te stillen kocht ik het boek ‘365 Albums die je beluisterd moet hebben‘ van muziekjournalist Peter Vantyghem. Een goudmijn. Blijkt. En het heeft mijn zomer gered.
Zo dacht ik alle ter zake doende CD′s van de Cocteau Twins toch te hebben, maar heb ik toch over ‘The moon and the melodies‘ (1986) heen gekeken. Maar ik was op zoek naar ontdekkingen. Neem nou ‘Officium‘ van de Noor Jan Barbarek:
Op zijn 27ste album (in 26 jaar) ging saxofonist Jan Garbarek een dialoog aan met een gevierd kwartet in oude muziek. Het ensemble zong in een klooster zijn liederen uit de twaalfde, vijftiende en zestiende eeuw, en Garbarek speelde er, als een meeuw die soms overvliegt, zijn commentaar op sopraansax bij. Het verstillende album werd een geweldige hit.
Jazz / 07 april
De 365 albums zijn verdeeld over de twaalf hoofdstromingen van de populaire muziek, per kalendermaand gerangschikt. Van Fantastic Negrito, het drugsboefje uit Massachusetts en de Peruaanse Susana Baca naar het verstilde ‘Englaborn’ van IJslander Johann Johannsson.
Van dun papier
Omdat Peter Vantyghem een Belg is, is er in dit overzicht ook (terechte) aandacht voor de muzikale wapenfeiten van onze zuiderburen die totaal aan ons voorbij zijn gegaan. Zoals het album van Jonas Winterland met die prachtige titel ‘Mensen zijn van dun papier‘.
Vooralsnog staat mijn ontdekkingstocht tijdens deze zomer van ’19 op drie échte ‘earopeners’.
Alexander Giannascoli ofwel (Sandy) Alex G
Alexander Giannascoli bereikte voor 2015 via het internet een vrij groot publiek met zijn ‘bedroom pop’. Hij wordt vergeleken met Elliott Smith, een grote invloed, om zijn lofisound, zijn goeie melodieën en zijn wat cryptische teksten.
Folk / 13 September
Juana Molina
Via het aanbevolen ‘Son‘ (2006) heb ik in een paar weken tijd de complete catalogus van deze Argentijnse verzameld. Dan hebben we het over:
Mashrou’ Leila
Mashrou’ Leila uit Libanon is een sociaal geëngageerde rockband die in zijn songs vele taboes aanpakt. De concerten leiden geregeld tot oproep en arrestaties. Het album ‘Ibn El Leil’ (2015), een emotionele rondreis door de Beiroetse nacht, klinkt erg internationaal, zij het met typisch oosterse strijkers.