Ik ben groot geworden met Wieteke van Dort. En jeugdhelden, die blijf je trouw. Op latere leeftijd streek ik ook neer in haar Den Haag, de hoofdstad van Indische Nederlanders. Diezelfde stad die ooit zo mooi door Van Dort alsvolgt werd bezongen:

We kunnen hier heus wel Indisch eten thuis klaarmaken
Sambal goreng telor lontong tahoe pecis
Alleen de buren hebben het niet zo graag

En we kunnen hier ook heus wel tropische planten kopen
Zoals bijvoorbeeld kembang sepatoe
Dat noemen ze hier hiBIScus
En allerlei varens, canna′s, gerbera’s, orchideeën
Maar het staat hier in de huiskamer toch heel anders
Dan daar in de vrije natuur ja

Ach kassian het is voorbij
Kassian het is voorbij
Den Haag, Den Haag
de weduwe van Indië ben jij

Het zijn passages uit het weemoedige ‘Arm Den Haag‘ die Wieteke van Dort zong in haar rol als de Indische Tante Lien. Als je ziet hoe de huidige ‘woke-generatie’ de Zwarte Pieten-discussie de voorbije jaren naar een kookpunt bracht, is het nog maar de vraag of Van Dort anno 2024 bij de omroepbazen nog kans had gemaakt met zo’n stereotyperende creatie als die van Tante Lien.

Het waren andere tijden. Direct na de eerste aflevering van de Late Late Lien Show kwamen bij de VARA 3000 brieven binnen.

Vooral van Nederlanders met Indische roots. Zij hadden veel waardering voor haar liedjes en verhalen over die periode.

Vanwege het grote succes besloot Van Dort ook weer op te gaan treden.

Tante Lien was een graag geziene gast bij oud-militairen, op Pasar Malams (Indische markten) en op Indische feestavonden. Het typetje was zelfs in Indonesië populair. Daar deed een deelnemer aan Indonesia Got Talent verkleed als Tante Lien mee met een van haar bekendste nummers, ‘Geef mij maar nasi goreng’.

Hit in Indonesië
Als je een kijkje op YouTube neemt, zie je pas hoe ongekend populair dat nummer van Wieteke van Dort in het hedendaagse Indonesië nog altijd is, gezongen door lokale jongeren in een meestal onherkenbaar soort Nederlands.

De beste ‘cover’ die ik tegenkwam is van het Indonesiche jazztrio NonaRia, wat staat voor ‘vrolijke dames’. Ze speelden ‘Geef mij maar Nasi Goreng‘ van Wieteke van Dort in de toko, annex boekwinkel, annex koffieshop ‘Kios Ojo Keos’ in Djakarta. Na de eerste noten gaat er direct een golf van herkenning door de krappe ruimte. ‘Do you know it?!’, vraagt zangeres Nesia Medyanti Ardi.
Wieteke van Dort verliet haar geboorteland noodgedwongen als 14-jarig meisje. Gelukkig schallen haar liedjes daar 67 jaar later nog altijd vrolijk rond.