Afgelopen week was het weer eens zover. Maar liefst vier grote zakken vol met al jaren niet meer gedragen broeken, shirts en jasjes belandden voor recycling-doeleinden in de plaatselijke kledingcontainer. Hoe rigoureus de opruim-actie ook dit keer weer was: deze stukken overleven inmiddels tientallen jaren alle schiftingen.
Ik heb alle albums van de Britse band City Boy. Ze waren een beetje ‘arty’, te vergelijken met Supertramp, maar dan minder succesvol. Inmiddels hoor ik ook niet meer waarom ik ze eind jaren zeventig zo goed vond. Ik woonde nog thuis, bij mijn ouders. En mijn moeder borduurde prachtig het logo van de hoes van hun derde LP Young Men Gone West op mijn favoriete spijkerjasje.
En er was meer huisvlijt in de familie. Zo maakte mijn zus een natuurgetrouwe kopie van de pyjama die komiek/acteur Robin Williams droeg in de Amerikaanse comedyserie Mork & Mindy.
Hij komt ook even voorbij in deze compilatie:
Dit T-shirt droeg ik alleen op hoogtijdagen – zoals hier op vakantie in het Italiaanse Viareggio. Vandaar dat ie er nog zo piekfijn uit ziet.
Het shirt dateert vermoedelijk uit 1972 toen Radio Veronica – als zeezender toen nog – op de middengolf van frequentie veranderde en de uitzendingen van 192 naar 538 meter werden verplaatst. Wie zegt dat nog wat?
In werkelijkheid was de golflengte trouwens 539 meter, maar speciaal voor het jinglepakket werd gekozen voor het korter klinkende en beter rijmende 538 (op volle kracht). De naam van de huidige zender Radio 538 is ontleend aan de golflengte van de toenmalige zeezender Veronica.